थोडं थांब

थोडं थांब... अजुनकुठे सायंकाळ कलते आहे..
अन् धपापत्या ऊरात कुठे कुठे सलते आहे....
थोडं थांब...बघुनचं जा ना प्राक्तनाचे भोग...
मग म्हणू नको,'तू फार वेगळं बोलते आहे...
------
थोडं थांब...बघ गिधाडांचे थवे दिसताहेत...
भिरभिरत्या अधाशी नजरांनी,बघ कसे हसताहेत...
थोडं थांब...बघुनचं जा..बोलु नकोसचं काही...
कदाचित तुझ्या प्रतिसादानेच ते रुसताहेत..
-----
थोडं थांब...बघ कसा एक-एक लचका तोडतीलं...
विखारी दातांनी मग आडवं ऊभं फाडतीलं...
थोडं थांब...फुकटात नुसता तमाशा तर बघ...
मी रडतं नाहीचं,तुझे डोळे मात्र ऊगाच रडतील...
-----
थोडं थांब...पण जखमेवर फुंकर मारु नकोस....
अन् विनाकारन आशेची पहाट करु नकोस...
थोडं थांब...पण पाहिलेलं उगाच आठवु नकोस...
तुझ्या सुखात,माझं दुखः साठवु नकोस...
------
थोडं थांब...जीव जायला अजुन अवकाश आहे...
माझं मरणं खरचं सावकाश आहे.....
मेल्यावरचं सुटतील सगळे पाश आहे....
थोडं थांब...माझ्या पार्थिवावरं खरंच कुणी रडणांर नाही...
पण....पण....तुझ्यावर मात्र माझा विश्वास आहे..........!!

 
                                                            गणेश शिंदे