"
जो अंतर्मुख होऊन आपल्या अनुभूतीकडे पाहू लागतो,जो कणाकणाने आणि अत्यंत
प्रामाणिकपणाने जीवनाचे ज्ञान गोळा करतो, त्यालाच कलावंत म्हणवून घेण्याचा
अधिकार प्राप्त होतो."
" मानवी अंत:करण ही अनंत आकाशापेक्षाही विशाल आणि अदभूतरम्य अशी चीज आहे. "
" जगण्यांत सुख नाही, पण मारण्यांत तरी ते कुठे आहे ?"
" घराला लागलेली आग त्यांचे दारें बंद करून थोडीच विझते !"
" दोन नद्यांच्या प्रवाहाची दिशा एकच असल्यावर त्याचा संगम होण्याला कितीसा विलंब लागणार ?
" प्रवासात मन कसे वावडीसारखे वाऱ्यावर फिरत असते. मधेच ते गतकाळात भटकू लागते, मधेच भविष्याकडे झुकते."
" रीमंताची मने असतात फार नाजूक ! एखाद्या लवंगी शब्दाने सुद्धा त्यांना उष्णता होते."
" दुसऱ्याच्या डोक्यावर नसेल इतका माणसाचा स्वत:च्या डोळ्यावर विश्वास बसतो."
आकाश हा आभास आहे ! नाही का ? जमीन खरीखुरी असते. साऱ्या जीवांना आधार देणारी.
" मधुर स्वप्न म्हणजे उत्कृष्ट काव्याच ! दोन्हीतही अनुभव आणि आशा याचा किती सुंदर संगम होत असतो !"
" कला हे स्वप्न, प्रेम हेही स्वप्न आणि जीवन हे ही स्वप्नच नाही का ? पण-पण सारीच स्वप्ने कुठे चांगली असतात ?"
" काटे फिरवून घड्याळाची वेळ घडयाळ बरोबर करता येतात; पण माणसांची मनं काही बदलता येत नाहीत तशी !"
" कुठलही प्रेम हे जगातल मोठं वेड असतं !"
" पुस्तकी शिक्षणानं कुणी मनुष्य होत नाही ; प्रेमाने होतो."
"
साप, व्यभिचार व लढाई यांच्या गोष्टींना कधी अंत नसतो.मानवजात अजून रानटी
आहे . . . . . तुम्ही आम्ही सारे अजून रानटी आहोत ! म्हणूनच असल्या लढाया
होतात !"
" कडुलिंबाचं झाड फार जुनं झालं म्हणजे त्याच्या लाकडाला चंदनाचा वास येतो, असं म्हणतात.
जिला आपण सुधारणा सुधारणा म्हणतो, तो असलाच सुवास आहे !"
"
बुद्धीवर जगणायाचं आयुष्य हे बाभळीच्या झाडासारखं आहे. जवळ येणायाला
त्याला सावली तर देता येतच नाही, उलट, त्याचे काटे मात्र केव्हा पायांत
मोडतील, याचा नेम नसतो !"
" प्रत्येक माणसाला तत्त्वज्ञानाचं सुंदर चित्र आवडतं !
पण त्याची लांबीरुंदी स्वार्थाच्या चौकटीइतकीच असावी, अशी त्याची अपेक्षा असते !"
टिप्पणी पोस्ट करा
0 टिप्पण्या